مسبوعةلغتنامه دهخدامسبوعة. [ م َ ع َ ] (ع ص ) مؤنث مسبوع که نعت مفعولی از مصدر سبع است . رجوع به سبع و مسبوع شود. || ماده گاو که گوساله ٔ او را دده و حیوان درنده خورده باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
