مستأتنلغتنامه دهخدامستأتن . [ م ُ ت َءْ ت ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیتان . رجوع به استئتان و استیتان شود. || خریدکننده ٔ خر ماده و برگزیننده ٔ آن برای خویش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
