مستأتی

مستأتی . [ م ُ ت َءْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیتاء. رجوع به استئتاء و استیتاء شود. || بطی ٔآینده . (منتهی الارب ). با تأخیر آینده نزد کسی . (اقرب الموارد). || آمدن کسی را خواهنده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).