مستألکلغتنامه دهخدامستألک . [ م ُ ت َءْ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیلاک . برنده ٔ پیغام . (از منتهی الارب )(از اقرب الموارد). رجوع به استئلاک و استیلاک شود.
