مستباءلغتنامه دهخدامستباء. [ م ُ ت َ ب َءْ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استباء. خمر که برای نوشیدن خریده باشند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به استباء شود.
