مستبسللغتنامه دهخدامستبسل . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استبسال . دل بر جنگ نهنده تا بکشد یا کشته گردد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استبسال شود.
