ترجمه مقاله

مستجیر

لغت‌نامه دهخدا

مستجیر. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استجارة. || پناه جوینده و زنهارخواهنده . (غیاث ) (آنندراج ). زینهارخواه . زنهارخواه . امان خواه . پناه برنده . پناه گرفته . پناهنده :
ایمن از شر امیران و وزیر
در پناه نام احمد مستجیر.

مولوی (مثنوی ).


المستجیر بعمرو عند کربته
کالمستجیر من الرمضاء بالنار.

(امثال و حکم دهخدا).


- مستجیر باﷲ؛ پناه برنده به خدا. (یادداشت مرحوم دهخدا).
|| دادخواه . (ناظم الاطباء). || پناه و پناه دهنده . (غیاث ) (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله