مستحاث

مستحاث . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استحاثة. زمینی که آن را زیر و رو کرده باشند تا آنچه در دل آن است بیرون آرند. (اقرب الموارد). || استخراج شده . (اقرب الموارد). || (اِ)سنگواره . (لغات فرهنگستان ). رجوع به استحاثة شود.