مستذمیلغتنامه دهخدامستذمی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مستذم . نعت فاعلی از استذماء. آنکه به دنبال مال دیگری میرود و آن را می ستاند. (اقرب الموارد). رجوع به استذماء شود.
