مسترهنلغتنامه دهخدامسترهن . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استرهان . آنکه رهن و گرو می خواهد. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به استرهان شود.
