مستسرلغتنامه دهخدامستسر. [ م ُ ت َ س ِرر ] (ع ص ) نعت فاعلی از استسرار. پنهان شونده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شادمان و خوشحال و فرح . (اقرب الموارد). رجوع به استسرار شود.
