مستضعف . [ م ُ ت َ ع َ ](ع ص ) نعت مفعولی از استضعاف . ضعیف شمرده شده . (اقرب الموارد). ضعیف داشته . حقیرداشته . ناتوان شمرده شده . سست پنداشته . ناتوان یافته شده . زار ناتوان . رجوع به استضعاف شود : گروهی را که مستضعف بودند رها کردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 437). هر آینه ملکدارمحجب و شهریار مغلب و فقیر مستضعف و زیردست متصف در بر او یکسان . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 457). || آنکه در فراگرفتن احکام دین ناتوان باشد. آنکه نتواند عقاید دینی و احکام دین را با دلیل عقلی فراگیرد. || سبک مغز. (یادداشت مرحوم دهخدا).

مستضعف

يَسْتَضْعِفُ

يُسْتَضْعَفُونَ

استغلال الشّعوب المستضعفة

محجب

مستضعفین

مُّسْتَضْعَفُونَ

مُسْتَضْعَفِينَ

استضعاف

debilitated

debilitating

زاگ الش

حجر لوقوا غرافس

mayweed

حکاکات

تفتیت

انباشته کردن

لغت‌نامه دهخدا