مستضی

مستضی ٔ. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استضاءة. نورخواهنده از چیزی . (اقرب الموارد). روشنی خواهنده . روشنی خواه :
ضوء جان آمد نماید مستضی
لازم و ملزوم و باقی مقتضی .

مولوی (مثنوی ).

|| مشورت کننده . (اقرب الموارد). رجوع به استضاءة شود.