مستقتللغتنامه دهخدامستقتل . [ م ُ ت َت ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استقتال . باک ندارنده ٔ موت جهت دلاوری . (از منتهی الارب ). مستمیت و فداکار و از جان گذشته . (از اقرب الموارد). رجوع به استقتال شود.
