مستلئم

مستلئم . [ م ُ ت َ ءِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استلآم . با ناکسان و لئیمان خویشی و مصاهرت نماینده . || در ناکسان زن خواهنده . || زره پوشنده . || آنکه پدرش بد و زشتخوی باشد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استلآم شود.