مستوحل

مستوحل . [ م ُ ت َ ح ِ ] (ع ص ) جای گِلناک . (از منتهی الارب ). جایی که وَحل و گِل و لجن در آنجا پدید آمده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیحال شود.