ترجمه مقاله

مستودع

لغت‌نامه دهخدا

مستودع . [ م ُ ت َ دَ ] (ع ص ، اِ)آنکه از او نگهداری امانتی را خواسته باشند. (از اقرب الموارد). امانت نگهدار. امانت دار. || آنچه به امانت نزد کسی سپرده باشند. (از اقرب الموارد). مالی که ودیعه گذارند. امانت . امانتی . رجوع به استیداع شود : گفتند امامت او مستودع بود یعنی ثابت نبود. (جهانگشای جوینی ). || امانت گاه . (غیاث ) (آنندراج ). مکان ودیعه نهادن و حفظ کردن .(از اقرب الموارد). || زهدان . (از منتهی الارب ). جای طفل در شکم . (از اقرب الموارد). || جای آدم و حوا در بهشت . (ناظم الاطباء). || گور. (ناظم الاطباء). و رجوع به استیداع شود.
ترجمه مقاله