مستولغلغتنامه دهخدامستولغ. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) مرد که از نکوهش باک ندارد. (از منتهی الارب ). آنکه به مذمت و عار و ننگ اهمیت ندهد. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیلاغ شود.
