مسح
لغتنامه دهخدا
مسح . [ م ِ ] (ع اِ) پلاس . که بر آن نشینند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کساء موئین .مانند جامه ٔ راهبان . (از اقرب الموارد). || میانه ٔ راه . (منتهی الارب ). جاده . (اقرب الموارد).ج ، اَمساح و مُسوح . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).