مسربلغتنامه دهخدامسرب . [ م َ رَ ] (ع اِ) چراگاه . ج ، مَسارب . (مهذب الاسماء). ورجوع به مسربة شود. || مذهب و محل رفتن . || مسیل و مجرای آب . (از اقرب الموارد).
