مسقطةلغتنامه دهخدامسقطة. [ م َ ق َ طَ ] (ع اِ) تمامی ریگ توده و جایی که ریگ تنک گردیده و منقطع شود. (منتهی الارب ). || سبب افتادن و سقوط کردن : هذا مسقطة له من أعین الناس ؛ این است سبب افتادن وی از چشم مردم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).