مسهجلغتنامه دهخدامسهج . [ م ِ هََ ] (ع ص ) آن که حرف زند در هر حق و باطل . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که حرف زند در حق و باطل . (ناظم الاطباء). || مرد بلیغ فصیح . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
