مشادة

مشادة. [ م ُ شادْ دَ ] (ع مص ) سختی نمودن در چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).با کسی سخت فراگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). منه : لن یشاد الدین احد اًلا غَلبه ُ. (منتهی الارب ). || زور آزمودن و غلبه کردن . (از اقرب الموارد).