مشارة
لغتنامه دهخدا
مشارة. [ م ُشارْ رَ ] (ع مص ) با کسی بدی کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). با کسی بدی نمودن . (از ناظم الاطباء). || با همدیگر خصومت کردن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). با کسی شر کردن . (تاج المصادر بیهقی ).
