مشراصلغتنامه دهخدامشراص . [ م ِ ] (ع اِ) آهنی است سرکج که در میانه دو شانه ٔ خر، نرم زنند و بخلانند تا تیز رود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
