مشطیلغتنامه دهخدامشطی . [ م ُ ] (ع اِ) در فارسنامه به معنی نوعی از جامه آمده است : و از آن ناحیت [ فهرج ] ابریشم خیزد از آنچ درخت توت بسیار باشد و جامه های دیبا ومشطی و فرخ و مانند این نیکو کنند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی چ کمبریج ص 122).
