مشک بر زخم افشاندنلغتنامه دهخدامشک بر زخم افشاندن . [ م ُ / م ِ ب َ زَ اَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از تازه کردن زخم و ایذاء رسانیدن . چرا که زخم از مشک تباه میشود. (غیاث ) (آنندراج ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.