مشک ساییلغتنامه دهخدامشک سایی . [ م ُ / م ِ ] (حامص مرکب ) عمل مشک سای . سائیدن مشک و عطرافشانی : کند چشمشان از شبه حقه بازی کند زلفشان بر سمن مشکسائی .فرخی .