مصاف شکن

مصاف شکن . [ م َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) صف شکن . نبردشکن . صف در. که در میدان جنگ لشکر مخالف را بشکند. غالب در جنگ :
معز دین هدی خسرو مصاف شکن
خدایگان جهان سنجر ملوک شکار.

امیرمعزی .

و رجوع به مصاف در و مصاف شود.