مصامص
لغت‌نامه دهخدا
مصامص . [ م ُ م ِ ] (ع ص ، اِ) خالص از هر چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مثل مصاص است به معنی خالص هر چیزی . (از نشوءاللغة ص 139). و رجوع به مصاص شود.
- فرس مصامص ؛ اسب استواربنداندام . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
|| گرامی نژاد و پاکیزه گوهر: انه لمصامص ؛ او گرامی نژاد و پاکیزه گوهر است (ناظم الاطباء)، او صاحب حسب پاکیزه است . (منتهی الارب ).
- فرس مصامص ؛ اسب استواربنداندام . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
|| گرامی نژاد و پاکیزه گوهر: انه لمصامص ؛ او گرامی نژاد و پاکیزه گوهر است (ناظم الاطباء)، او صاحب حسب پاکیزه است . (منتهی الارب ).
