مصطفی

مصطفی . [ م ُ طَ فا ] (اِخ ) ابن کمال الدین بن علی بکری صدیقی (1099 - 1162 هَ .ق .)، مکنی به ابوالمواهب . طریقه ٔ خلوتیان و مذهب حنفیان داشت و خود از گویندگان و دانشمندان و مؤلفان و سفرنامه نویسان نامی بود. وی به حلب و بغداد و مصر و قسطنطنیه و حجاز سفر کرد و کتابهایی نوشت که از آن جمله است : 1 - مجموع رسائل رحلات . 2 - الصلاة الهامعة. 3 - فتح القدسی . 4 - بلغةالمرید. 5 - التواصی بالصبر و الحق . 6 - منظومة الاستغفار. (از اعلام زرکلی ).