مضائف
لغتنامه دهخدا
مضائف . [ م َ ءِ ] (ع اِ) مضائف الوادی ؛ کرانه های وادی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). و فی الحدیث : «ان العدو یوم حنین کمنوا فی احناء الوادی و مضائفه ». (اللسان از ذیل اقرب الموارد). || غم ها و اندوه ها. رجوع به مضیفه شود.
