مضاجعة

مضاجعة. [ م ُ ج َ ع َ ] (ع مص ) با کسی خفتن . (تاج المصادر بیهقی ). هم بستر کردن زن را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): ضاجع امرأته مضاجعةً و ضجاعاً؛ هم بستر خود کردن زن خود را. (ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.