مضرب

مضرب . [ م ُ ض َرْ رِ ] (ع ص ) برانگیزاننده ٔ فتنه و برپاکننده ٔ غوغا و هنگامه . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : بلکه از متسوقان و مضربان و عاقبت نانگران و جوانان کار نادیدگان نیز کارها رفته است نارفتنی ... (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 329).