مطایبه

مطایبه . [ م ُ ی َ ب َ / ی ِ ب ِ ] (از ع ، اِمص ) شوخی و مزاح و خوش طبعی و خوش منشی . (ناظم الاطباء). خوش منشی . ج ، مطایبات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در حق خواجه زکی ابوالطبیب از طریق مطایبه گوید. (تاریخ بیهق چ بهمنیار ص 127).
بس کن خاقانی از مطایبه زیرا
باطن او درد و ظاهرش همه صاف است .

خاقانی .

و رجوع به مطایبت و مطایبة شود.
- مطایبه کردن ؛ هزل کردن . شوخ طبعی کردن . شوخی کردن . مزاح کردن .