مطرة

مطرة. [ م َطَ رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). ان تلک من فلان مطرة؛ ای عادة. (از اقرب الموارد). و رجوع به مَطِرَه شود. || خیک . || میانه ٔ حوض . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) (ناظم الاطباء). || واحد مطر؛ یعنی یک باران . (ناظم الاطباء). و رجوع به معنی اول ماده ٔ بعد شود.