مظمیلغتنامه دهخدامظمی . [ م َ می ی ] (ع ص ) کشت که از باران آب خورد خلاف مسقی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). کشتی که از باران آب خورد. (ناظم الاطباء). زرع مظمی ؛ زراعت دیمی .مقابل زراعت مسقوی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
