معاجزة

معاجزة. [ م ُ ج َ زَ ] (ع مص )بر کسی پیشی گرفتن در کاری . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ). بر کسی پیشی گرفتن . (ترجمان القرآن ) (از اقرب الموارد). با همدیگر نبرد کردن در سبقت و پیشی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مبادرت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رفتن کسی چنانکه نتوان به وی رسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || میل کردن به سوی چیزی و گویند عاجز الی ثقة؛ ای مال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کار خویش به یک بار با کسی گذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (المصادر زوزنی ) (یادداشت ایضاً).