معادی شکر

معادی شکر. [ م ُ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) شکرنده ٔ معادی . شکارکننده و شکننده ٔ دشمن :
شاه بادی و توانا و قوی تا به مراد
گه ولی پروری و گاه معادی شکری .

فرخی .