معاملت کردن
لغتنامه دهخدا
معاملت کردن . [ م ُ م َ ل َ / م ُ م ِ ل َک َ دَ ] (مص مرکب ) رفتار کردن . عمل کردن : در حالت خردی با مادر خویش چنین معاملت کرده اند، لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوع اند. (گلستان ). که با وی همان معاملت کردند که با دیگران کردند. (سعدی ).