معاهدة
لغت‌نامه دهخدا
معاهدة. [ م ُ هََ دَ ] (ع مص ) با یکدیگر عهد کردن . (ترجمان القرآن ). با کسی عهد کردن . (تاج المصادر بیهقی ). پیمان نمودن با کسی و سوگند خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معاهده شود. || تیمار داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
