معاویة

معاویة. [ م ُ ی َ ] (اِخ ) ابن اسحاق انصاری (متوفی به سال 122 هَ . ق .) مردی شجاع و از اشراف قوم خود بود. در کوفه سکنی داشت و هنگامی که زیدبن علی بر بنی مروان خروج کرد وی را یاری کرد و به همراه او در جنگی سخت کشته شد. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1051). و رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 185 شود.