معاویةلغتنامه دهخدامعاویة. [ م ُ ی َ ] (اِخ ) ابن عمربن ابی عقرب مکنی به ابونوفل دؤلی از فقها و علمای نحو است و عمروبن علاء و شعبةبن حجاج از شاگردان او هستند. (از معجم الادباء ج 7 ص 164).
