معروکة

معروکة. [ م َ ک َ ] (ع ص ) ارض معروکة؛ زمین ازدحام و انبوه رسیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || زمین رندیده و پاسپرکرده ٔ ستوران چندان که بی نبات و تباه گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).