معزبن بادیس

معزبن بادیس . [م ُ ع ِزْ زِ ن ِ ] (اِخ ) ابن منصور صنهاجی (398-454 هَ . ق .) از ملوک دولت صنهاجیه در افریقیه است . در منصوریه (از اعمال افریقیه ) ولادت یافت و پس از پدر خویش به سال 406 هَ . ق . به حکومت رسید. خلیفه ٔ فاطمی وی را به شرف الدوله ملقب ساخت و او خطبه به نام فاطمیین خواند، اما چون به سال 440 نام فاطمیان را از خطبه انداخت و نام خلفای عباسی را در خطبه ذکر کرد مستنصر فاطمی اعراب بنی هلال و بنی سلیم از قبایل حجاز را به جنگ او فرستاد. معز در این جنگ شکست خورد و به مهدیه عقب نشینی کرد و سرانجام از ضعف کبد درگذشت . وی امیری دانش دوست بود و مساجد و ابنیه ٔ دیگری ساخت و اموال بسیار هزینه کرد. پیش از او مردم افریقیه بر مذهب ابوحنیفه بودند و وی اول کسی است که آنها را واداشت تا به مذهب مالک بگروند. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 8 ص 186). و رجوع به همین مأخذ و قاموس الاعلام ترکی شود.