معموری بیهقی

معموری بیهقی . [ م َ ی ِ ب َ هََ ] (اِخ ) محمدبن احمداز فلاسفه و ریاضی دانان معروف و همدست خیام در ساختن رصد ملکشاهی بود. در فن مخروطات و در ادب و عربیت تألیفاتی داشت . پس از خواجه نظام الملک در اصفهان به خدمت تاج الملک پیوست و در آن ایام که اسماعیلیه و اصحاب قلاع را می کشتند به سال 485 ناشناخته کشته شد. و رجوع به غزالی نامه ص 290 و اعلام زرکلی ج 3 ص 849 شود.