معنی پذیر

معنی پذیر. [ م َ پ َ ] (نف مرکب ) پذیرنده ٔ معنی . معنی دار. بامعنی . || دریابنده ٔ حقیقت . که حقیقت را ادراک کند و بپذیرد :
به جان است در من به فضل خدای
هم آن فهم و آن طبع معنی پذیر.

ناصرخسرو.

در دو هنرنامه ٔ این نه دبیر
نیست یکی صورت معنی پذیر.

نظامی .