معکاء

معکاء. [ م ِ ] (ع ص ) ابل معکاء؛ شتر فربه یا شتران بسیار که سر بعض نزدیک دنب بعض باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). شتر فربه یا بسیار. (از اقرب الموارد).