ترجمه مقاله

معکوف

لغت‌نامه دهخدا

معکوف . [ م َ ] (ع ص ) بند کرده و بازداشته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء): هم الذین کفروا و صدوکم عن المسجد الحرام والهدی معکوفاً ان یبلغ محله . (قرآن 25/48). || شعر معکوف ؛ موی شانه کرده و بافته . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله