مغاداة

مغاداة. [ م ُ ] (ع مص ) (از «غ دو») بامداد کردن نزدیک کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج )(از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). با کسی پگاه کردن و به جایی رفتن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).